Η υπόθεση της Μαρίας που τελικά δεν είναι 4χρονη, ανοίγει το τεράστιο ζήτημα της αγοραπωλησίας βρεφών που βασιλεύει εδώ και πολλές δεκαετίες στη χώρα μας και του νομικού κενού που έχει επιτρέψει να γίνουν χιλιάδες δοσοληψίες με θύματα πολλά παιδιά. Ο τρόπος της πώλησης παιδιών αλλάζει από δεκαετία σε δεκαετία αλλά τα μέσα και τα κυκλώματα παραμένουν ίδια.
Οι θάνατοι
Ένας από τους πλέον διαδεμένους τρόπους που ακολουθούσαν τα κυκλώματα έχει τις ρίζες τους σε μαιευτήρια. Ακόμα και σήμερα είναι πολλά τα ζευγάρια που αναζητούν τα παιδιά τους θορυβημένα από κάποιο έγγραφο που έλαβαν ή υποψιασμένα από τις υποθέσεις που βλέπουν κατά καιρούς το φως της δημοσιότητας.
Πρόκειται για ζευγάρια που όταν βρέθηκαν στο μαιευτήριο, τους ανακοινώθηκε ότι το παιδί τους ήταν νεκρό. Η ιστορία έχει δείξει ότι σε πολλές από αυτές τις περιπτώσεις τα παιδιά αυτά που υποτίθεται ότι είχαν γεννηθεί νεκρά, προωθούνταν -πωλούνταν σε άλλες οικογένειες. Στην δεκαετία του 90' υπήρξαν σύλλογοι και φορείς που ξεκίνησαν έρευνα με αντικείμενο αυτόν τον τρόπο αγοραπωλησίας παιδιών και οδηγήθηκαν σε τρομερές αποκαλύψεις.
Η έρευνα οδηγούσε ακόμα και σε εκταφές για να διαπιστωθεί η αλήθεια και μετά από εξετάσεις DNA αποδεικνυόταν ότι το παιδί στο φέρετρο δεν είχε καμία σχέση με τους γονείς που πίστευαν ότι το παιδί τους είχε πεθάνει.
Οι εισαγωγές
Οι μέθοδοι που δρα το κύκλωμα στην Ελλάδα εξελίχθηκαν με το πέρασμα του χρόνου,δημιουργήθηκαν διεθνείς διασυνδέσεις και το εμπόριο έγινε "πολυεθνικό". Στην εξελιγμένη μορφή του άρχισε η "εισαγωγή" γυναικών κυρίως από την Βουλγαρία ή την Ρουμανία οι οποίες κλεισμένες σε σπίτια που διατηρούσε το κύκλωμα γεννούσαν και παρέδιδαν τα παιδιά τους στους πωλητές.
Από εκεί ξεκινούσε η διαδρομή νομιμοποίησης και καταχώρησης του παιδιού σε δημόσια βιβλία για να καταλήξει στους αγοραστές. Στις αρχές του περασμένου Ιουνίου η αστυνομία προχώρησε στην εξάρθρωση κυκλώματος Βουλγάρων που εντόπιζε κυοφορούσες και τις έπειθε να πουλήσουν το παιδί τους. Η υπόθεση αυτή συνδέεται με τις αγοραπωλησίες στις οποίες έχουν συμμετοχή και οι ίδιοι οι γονείς αλλά είναι χαρακτηριστική για την ανάγκη ελέγχου και νόμων για την αποτροπή τέτοιων φαινομένων.
Οι μπροστινοί
Μία από τις υποθέσεις που συγκλόνισαν το πανελλήνιο ήταν αυτή του 1997 όταν δημοσιογράφοι αγόρασαν on camera βρέφος από οικογένεια τσιγγάνων. Την στιγμή της δοσοληψίας είχε παρέμβει η αστυνομία, με επικεφαλής τότε τον σημερινό διευθυντή της δίωξης ηλ.εγκλήματος Μανώλη Σφακιανάκη, και οι τσιγγάνοι οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα.
Οι μαρτυρίες τους άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου μια και έδειξαν ως εγκέφαλο του κυκλώματος πασίγνωστο δικηγόρο της Θεσσαλονίκης αλλά και άλλους πολίτες υπεράνω κάθε υποψίας. Η ίδια τακτική ακολουθείται και σήμερα με μπροστινούς πάντα τσιγγάνους ή αλλοδαπούς που δεν κινούν υποψίες όταν δηλώνουν στο ληξιαρχείο ότι τα παιδιά τους γεννήθηκαν στο σπίτι. Ωστόσο για την λειτουργία του κυκλώματος είναι απαραίτητη πάντα η νομική κάλυψη αλλά και η συνεργασία δημοσίων υπηρεσιών.
Οι νόμοι
'Εως σήμερα στα περισσότερα ληξιαρχεία η διαδικασία δήλωσης του παιδιού μπορεί να γίνει με δύο μάρτυρες. Εκεί στηρίζονται τα κυκλώματα και παρουσιάζοντας δύο ψευδομάρτυρες ανοίγουν τους δρόμους της πώλησης.
Με την αποκάλυψη της υπόθεσης της Μαρίας ήρθε στην επιφάνεια το μεγάλο κενό νόμου που υπάρχει και δείχνει ότι πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα ειδικά τώρα που η χώρα βρίσκεται σε οικονομική κρίση και τα κυκλώματα βρίσκουν ακόμα πιο εύφορο έδαφος να λειτουργήσουν. Είναι σημαντικό ότι η χώρα μας δεν έχει προχωρήσει στην δημιουργία του ηλεκτρονικού ληξιαρχείου που συνδέεται ακόμα και με τη βάση του TAXISNET ή δεν έχει προχωρήσει σε απογραφή των ληξιαρχείων κυρίως σε δήμους όπου ζουν πολλοί τσιγγάνοι.
'Ενας από τους δήμους όπου καθημερινά δέχεται δεκάδες δηλώσεις γεννήσεων λόγω της ύπαρξης πολλών μαιευτηρίων στην περιοχή είναι του Αμαρουσίου. Ο Δήμαρχος Γιώργος Πατούλης επιβεβαιώνοντας το πρόβλημα λέει: "Προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε τέτοια φαινόμενα κάνοντας πιο αυστηρές τις διαδικασίες. Από καιρό έχουμε εντοπίσει το πρόβλημα με τους δύο μάρτυρες και πλέον ζητάμε ένορκη βεβαίωση από το ειρηνοδικείο".
Του Μάνου Νιφλή
πηγη:enikos
Δημοσίευση σχολίου